AFGHANISTAN

COMBINED SECURITY TRANSITION COMMAND AFGHANISTAN

Duur: april 2006 -
Krijgsmachtdeel: Koninklijke Landmacht
Aantal militairen:
Aantal slachtoffers:

Achtergrond

Op 11 september 2001 werd de wereld opgeschrikt door terroristische aanvallen op de Verenigde Staten. De aanslagen, uitgevoerd met gekaapte passagiersvliegtuigen waren gericht tegen het World Trade Centre in New York en het Pentagon in Washington. Er vielen daarbij vele duizenden doden. De aanslagen bleken het werk van het Al Quaida-netwerk, geleid door Osama Bin Laden. De internationale gemeenschap ging de strijd aan tegen het internationaal terrorisme. Sinds oktober 2001 worden militaire eenheden ingezet om dit terrorisme een halt toe te roepen. Naast de militaire operatie Enduring Freedom gaat het ook om stationering van eenheden in Afghanistan als onderdeel van de International Security Assistance Force (ISAF). Het Al Quaida-netwerk bleek nauwe banden te hebben met het Taliban-regime in Afghanistan. Osama Bin Laden had een belangrijk deel van zijn organisatie in dat land. Ondanks internationale druk bleef de Taliban-regering in Kaboel Al Quaida steunen. Op 7 oktober 2001 begonnen de Verenigde Staten en Groot-Brittannië met operatie Enduring Freedom, gericht tegen Al Quaida en Taliban-eenheden in Afghanistan. Het Taliban-regime werd uit het land verdreven.

Akkoord van Bonn

Op initiatief van de Verenigde Naties kwamen eind 2001 vertegenwoordigers van de Afghaanse bevolking bijeen in Bonn. Op deze bijeenkomst bereikten de Afghanen overeenstemming over een raamwerk voor de toekomstige politieke structuur van Afghanistan en wendden zij zich gezamenlijk tot de internationale gemeenschap voor hulp. De Afghanen verklaarden zich ook bereid tot samenwerking met de internationale gemeenschap in de strijd tegen het terrorisme, de drugshandel en de georganiseerde misdaad. De VN-Veiligheidsraad werd gevraagd mandaat te verlenen voor een veiligheidsmacht in Afghanistan. Op 5 december 2001 werd het akkoord ondertekend in het beroemde Petersberg-hotel nabij Bonn.

Mandaat

De Veiligheidsraad koos vervolgens voor een zo robuust mogelijk mandaat voor ISAF. Daardoor kan de veiligheidsmacht desnoods met militair geweld optreden om de veiligheid in Kaboel te handhaven. Het belangrijkste doel van ISAF was in eerste instantie de interimregering van Afghanistan, die zich op 22 december 2001 in Kaboel vestigde, te ondersteunen bij het handhaven van de veiligheid. Op grond van een nieuwe VN-resolutie uit oktober 2003 is die taak uitgebreid tot andere delen van Afghanistan. Daarnaast zijn de militairen op verschillende manieren betrokken bij de wederopbouw van het land. Zo assisteert ISAF bij de wederopbouw van het leger en de politie. Maar ook helpen militairen van de genie bij het herstel van belangrijke wegen en bruggen. In juni 2002 werd een overgangsregering benoemd onder leiding van president Hamid Karzai. Deze regering werkt nauw samen met de VN en de internationale gemeenschap. Op 9 oktober 2004 werd Karzai na een democratisch verlopen verkiezing tot president gekozen. Het nieuwe kabinet van president Karzai trad aan op 24 december 2004.

CSTC-A

De missie van de Combined Security Transition Command Afghanistan is om in samenwerking met de regering van de Islamitische Republiek Afghanistan en de international gemeenschap te komen tot het plannen, opzetten en uitvoeren van structuur op het gebied van de Afghaanse Nationale Veiligheidsorganisaties met als doel om een stabiel en veilig Afghanistan op te bouwen, de handhaving van de wet te versterken en het terrorisme binnen zijn grenzen te verslaan.

Dit (trainings)commando houdt zich bezig met de opleiding, gereedstelling, uitrusting en training van de Afghaanse veiligheidsorganisaties Afghan National Army (ANA) en Afghan National Police (ANP). CSTC-A houdt zich daarnaast ook bezig met de bouw van infrastructuur voor de veiligheidsorganisaties, de registratie van veiligheidsfunctionarissen, het
verbeteren van de salarisadministratie en het terugdringen van corruptie binnen de veiligheidsdiensten.
CSTC-A bestaat uit adviseurs, mentoren en trainers die zowel het Ministerie van Defensie en het Ministerie van Binnenlandse Zaken helpen opbouwen, trainen, uitrusten en de Afghan National Security Forces (ANSF) ondersteunen. Op deze manier worden de voorwaarden gecreëerd voor economische ontwikkelingen en het vertrouwen van de inwoners van Afghanistan gewonnen.
Op 4 april 2006 is de 'Office of Security Cooperation Afghanistan' omgevormd tot CSTC-A en direct ondergebracht bij het United States Central Command. Het hoofdkwartier bevindt zich in Camp Eggers in Kaboel. CSTC-A is een internationale gezamenlijke coalitie organisatie met militair personeel uit de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Canada, Polen, Albanië, Italië, Frankrijk, Roemenië en Nederland. De CSTC-A heeft ook burger adviseurs, mentoren en trainers in dienst. Het hoofddoel is om een modern leger en politie op te bouwen. CSTC-A heeft een sterkte van 1.000 militairen terwijl het ook de operationele controle heeft over Task Force Phoenix met een militaire sterkte van 6.000 man die verantwoordelijk zijn voor het trainen, monitoren en adviseren van de Afghan National Army en de Afghan National Police.

CSTC-A ressorteert in de huidige situatie onder de OEF-operatie, wat betekent dat COMISAF geen directe zeggenschap heeft over deze Amerikaanse middelen in Afghanistan. Dit is onwenselijk, omdat de capaciteitsversterking van de Afghaanse veiligheidsorganisaties de hoogste prioriteit heeft in de 3D-benadering en de verschillende inspanningen van de inter-
nationale gemeenschap zo goed mogelijk op elkaar moeten aansluiten

Nederlandse deelname

Telkens twee officieren voor een periode van een half jaar.

Een interview overgenomen uit het blad Monitor nr. 1 (2009)

Net als ISAF heeft ook CSTC-A haar hoofdkwartier in Kaboel. ISAF en CSTC-A werken aanvullend aan elkaar. Het grote verschil is dat ISAF wordt geleid door de NAVO en CSTC-A wordt aangestuurd vanuit de Amerikaanse lijn. CSTC-A richt zich op de opbouw van de Afghaanse veiligheidsorganisaties, zoals leger en politie. Daardoor zijn op den duur de Afghan National Army (ANA) en de Afghan National Police (ANP) in staat om gezamenlijk met ISAF de veiligheidssituatie in het land te verbeteren. Eén Nederlandse luitenant-kolonel is binnen CSTC-A werkzaam bij de Combined Joint Section 5, oftewel 'Plannen'. Hij levert een bijdrage aan het opleiden en mentoren van het Afghaanse Ministerie van Defensie.

Wat is CSTC-A

CSTC-A is Amerikaans, aangevuld met militairen vanuit andere landen. De Amerikaanse regering stelt jaarlijks veel geld beschikbaar voor de opbouw van de veiligheidsorganen in Afghanistan. In 2007 en 2008 ging het om ongeveer vijftien miljard dollar. Dat is veel geld waarvoor je veel kunt doen maar dan moet het wel in goede banen worden geleid. CSTC-A is namens het Amerikaanse Department of Defense de aannemer die dit immense bedrag besteedt aan de opbouw van het Afghaanse leger en politie. Dit is hard nodig want hoe eerder Afghanistan op dit gebied in het zadel is geholpen des te eerder is het land in staat om haar eigen veiligheid te garanderen. CSTC-A zit, net als ISAF, verspreid over heel Afghanistan. De centrale staf zetelt op 'Camp Eggers' in Kaboel.

Wat doet CSTC-A

De staf van CSTC-A voert eenvoudgi gezegd, twee hoofdactiviteiten uit: Het plannen en begroten van de opbouw van de ANA en ANP, en het mentoren en opleiden van de ANA- en ANP-medewerkers op centraal niveau. Met betrekking tot dat laatste speelt de Nederlandse luitenant-kolonel een rol als mentor van een groep ANA-officieren die belast is met operationele planning. De ANA wordt van hoog tot laag bijgestaan door CSTC-A en ISAF. CSTC-A CJ5 'Plans' richt zich op de afdelingen binnen het Ministery of Defense (MoD) die zich met middellange en lange termijn planningen bezighouden. Dit gebeurt zowel binnen het institutionele deel van MoD (bestuursstaf) als binnen de General Staff (defensiestaf). Zijn rol ligt binnen de Operationele Plans-afdeling van de General Staff Operations (de G3).

Hoe werkt de CSTC-A

Operational Plans bestaat uit dertig Afghaanse officieren van majoor tot kolonel. De afdeling produceert plannen ten behoeve van de vijf legerkorpsen die de ANA telt. Deze planning zijn van operationele en voor een deel ook van tactische aard. In het afgelopen half jaar (2007) heeft het opleiden, mentoren en coachen van deze groep zich vooral gericht op theoretisch onderricht en het als groep kunnen samenwerken. Binnen de ANA vind je namelijk nog veel krijgskunst van Russchische oorsprong terug. Dit uit zich vooral in de centrale manier van aansturen, nagenoeg zonder delegeren. Bevelen die de G3 aan de Operational Plans geeft, worden door deze afdeling omgezet in plannen. Deze plannen worden vervolgens goedgekeurd en ondertekend door alle functionarissen in de lijn erboven, tot en met de minister aan toe. Vanuit het zogenaamde Ministerial Development Plan heeft het mentorteam in de afgelopen maanden onder andere instructie gegeven over een nieuwe concept: het Ministerial Descision Making Proces (MDMP). Binnen defensie kennen wij dat als 'operationeel besluitvormingsproces'.

Welke rol speelt communicatie in de werkzaamheden

Communicatie is het belangrijkste aspect dat invloed heeft op de mate van succes. Het resultaat voor Operational Plans ligt nameloijk niet zo zeer in het aanreiken van een nieuw concept, maar juist in de wijze waarop dit gebeurt. Ook de mate waarin de Afghanen in staat zijn de verandering op te nemen in hun cultuur is belangrijk voor het resultaat. Communiceren krijgt een extra uitdaging als je niet dezelfde taal spreekt. Alle communicatie gaat via tolken waarvan de kwaliteit in grote mate wordt bepaald door hun 'jargonkennis'. En daar komt direct ook een stukje Amerikaanse cultuur om de hoek kijken, want 'iedereen spreekt immers Amerikaans'. De doorsnee Amerikaan gaat er gemakshalve vanuit dat de tolk volledig begrijpt wat er tegen hem wordt gezegd en dat het foutloos wordt omgezet. Dusdanig omgezet dat de Afghanen honderd procent 'beeld en geluid' hebben. Dat is dus niet zo. Daarbij komt dat de Afghanen over het algemeen niet de assertiviteit hebben om aan te geven dat ze iets niet begrijpen of anders zien. Niet zelden leidt dit tot onbegrip bij aanvang van een volgende sessie als we er achter komen dat de boodschap niet is overgekomen. 'Als ik met Afghanen communiceer gebruik ik vaak afbeeldingen. Doordat je illustreert wat je zegt is het voor de tolk duidelijk maar ook voor de Afghaanse officier die de boodschap ontvangt. Daarnaast is luisteren noodzakelijk. Luisteren met je ogen maar ook luisteren door de tegenpartij telkens te vragen om een reactie. Het is duidelijk dat sessies op deze manier langer duren, maar voor het bereiken van enig resultaat is dit noodzakelijk.'

Noem eens een voorbeeld van wat jullie hebben bereikt

Door het mentoren en coachen van Operational Plans is deze steeds beter in staat om efficiënt te plannen en uitvoerbare producten voort te brengen. De MoD-planning zal voldoende congruent zijn met de ISAF-planning. Waar begin 2008 de ANA nog voornamelijk in het kielzog van ISAF haar operatiesw uitvoerde, verloopt nu de planning steeds meer synchroon en groeit ANA uit naar een volwaardige partner. Een belangrijke volgende stap is gezamenlijke planning. Daarom hebben ISAF-, MoD-planners en CSTC-A mentoren na de jaarwisseling hun intrek genomen in een speciaal hiervoor gebouwd Joint Planning & Operations Centre op het terrein van MoD.

Wat wil je nog bereiken

Vanuit de driehoek ISAF-MoD-CSTC-A zal planning van de operatie in Afghanistan vanuit een solide basis kunnen worden uitgevoerd. Daarmee is een volgende stap gemaakt in het succesvol verhogen van de veiligheid in het land. De inspanning van CSTC-A brengt de ministeries als Ministery of Defense en Ministery of Interior op een hoger plan. Daarnaast richten ook ontwikkelingsorganisaties als UNAMA en de internationale gemeenschap zich in brede zin op het herstel van het landelijk bestuur. Met name corruptie en nepotisme moeten met prioriteit worden uitgebannen. De inschatting is dat het helaas nog vele jaren duurt voordat het land als geheel op orde is en coalition forces en de internationale gemeenschap hier niet meer nodig zijn'.