REPUBLIQUE DEMOCRATIQUE DU CONGO

EUROPEAN FORCE

Duur: juni 2006 – december 2006
Krijgsmachtdeel: Koninklijke Landmacht
Aantal militairen: + 50

Achtergronden

Na jaren van gewapend conflict, waarbij in totaal tien landen betrokken waren, bevond de Democratische Republiek Congo (RDC) zich sinds eind 2002 in een transitieproces. Een transitieregering, aangesteld in juni 2003, probeerde de RDC om te vormen tot een stabiele en vreedzame samenleving met democratisch gekozen en gecontroleerde bestuursorganen.
Het slotstuk van het transitieproces vormden de eerste vrije verkiezingen sinds 1965. De verkiezingen gingen op 30 juli 2006 van start en werden op verschillende niveaus gehouden. Er waren presidents-, parlements- en senaatsverkiezingen. Ook mochten de Congolezen hun provinciale en lokale raden kiezen.
Het was denkbaar dat de verkiezingen aanleiding zouden kunnen zijn voor onvrede bij groeperingen die politieke invloed zouden verliezen. Dit kon het transitieproces, waar door de Congolezen en de internationale gemeenschap veel geïnvesteerd was ernstig in gevaar brengen.

Het mandaat van de EUFOR-missie

De troepenmacht EUFOR RDC ondersteunde de VN-missie MONUC tijdens de verkiezingen. Het was de bedoeling dat de zichtbare en geloofwaardige ontplooiing van EUFOR RDC een afschrikkende werking zou hebben.
EUFOR RDC bestond uit twee delen:
(1) een vooruitgeschoven element in de Congolese hoofdstad Kinshasa
(2) een zogenaamd 'on call' element in het nabijgelegen Gabon
EUFOR RDC werd alleen ingezet indien de politie, het nationale leger (FARDC) en MONUC de situatie niet meer aan zouden kunnen. Daarnaast hield EUFOR RDC rekening met mogelijke aanvullende taken, zoals de uitvoering van reddingsoperaties, de beveiliging van het internationale vliegveld van Kinshasa en de ondersteuning van mogelijke evacuaties

De Nederlandse bijdrage aan de EUFOR-missie

Nederland leverde voor een periode van vier maanden een infanterie-eenheid van pelotonsgrootte. De eenheid, afkomstig van 11 Mortiercompagnie van de luchtmobiele brigade, was volledig geïntegreerd in een Duitse Fallschirmjägerkompanie en gelegerd in Gabon als 'on call forces’. De detachementscommandant was de kapitein G.J.M. Zijlmans. Daarnaast leverde Nederland drie opeenvolgende chirurgische teams van ieder 6 man / vrouw voor het DEU-NLD role 2 enhanced ziekenhuis in Gabon, vier stafofficieren voor het operatiehoofdkwartier in Potsdam (Duitsland) en drie stafofficieren voor het missie hoofdkwartier in Kinshasa. De Nederlandse commandant van EUFOR was de luitenant-kolonel B. Wulfse. De luitenant-kolonel B. Wulfse had zijn kantoor in H.M. Ambassade te Kinshasa maar onderhield dagelijkse contacten met het internationale EUFOR-kamp bij het vliegveld N’Dolo. Verder pendelde hij regelmatig tussen Kinshasa en de verblijfplaats van zijn manschappen in Gabon.

Bron: Ministerie van Defensie en Bernard Wulfse